Obciążenia statyczne w modułach EasyFix4

Prawidłowe zdefiniowanie obciążeń jest podstawowym warunkiem poprawnego zaprojektowania połączenia. Najczęściej spotykanym przypadkiem są obciążenia statyczne/quasi-statyczne. W świetle obowiązujących wytycznych EN 1990 Eurokod – Podstawy projektowania konstrukcji są one zdefiniowane w następujący sposób:

• oddziaływanie statyczne – oddziaływanie nie wywołujące znaczącego przyspieszenia konstrukcji lub jej elementów;
• oddziaływanie quasi-statyczne – oddziaływanie dynamiczne wyrażone w modelu obliczeniowym przez równoważne oddziaływanie statyczne.

W przypadku obciążeń quasi-statycznych takie podejście pozwala na uwzględnienie efektów dynamicznych poprzez współczynniki dynamiczne np. dla wiatru lub ruchu drogowego. Zgodnie ze wspomnianą normą, oddziaływania możemy podzielić m.in. ze względu na ich zmienność w czasie:

• oddziaływania stałe (G), np. ciężar własny konstrukcji, umocowane urządzenie, nawierzchnia jezdni i oddziaływania pośrednie wywołane przez skurcz i nierównomierne osiadanie;
• oddziaływania zmienne (Q), np. obciążenie zmienne stropów w budynkach, belek i dachów, oddziaływania wiatru lub obciążenie śniegiem;
• oddziaływania wyjątkowe (A), np. wybuchy lub uderzenie przez pojazd.

Rys. 1. Przykład zamocowania – balustrada balkonowa. Ciężar balustrady – obciążenie stałe, pionowe. Obciążenie użytkowe pochwytu – Obciążenie zmienne, poziome dodatkowo o zmiennym zwrocie.

Docelowe wartości obciążeń F_d (obciążenie obliczeniowe) należy określać poprzez wartości charakterystyczne F_k z uwzględnieniem odpowiednich współczynników częściowych γ_f  (patrz Wzór 1). Współczynniki przyjmują różne wartości w zależności od typu oddziaływania (stałe, zmienne, wyjątkowe). Mogą być również zdefiniowane lokalnie, wtedy wartości są przedstawiane w „Załącznikach krajowych” do normy.

F_d = F_k · γ_f   (1)

F_d – wartość obliczeniowa oddziaływania F
F_k – wartość charakterystyczna oddziaływania F
γ_f – częściowy współczynnik dla oddziaływania F

Program obliczeniowy EasyFix pozwala na uwzględnienie wszystkich wspomnianych przypadków.

W modułach Beton, Mury, Balustrada użytkownik może sam zdecydować czy definiuje wprost obciążenia obliczeniowe czy obciążenia charakterystyczne. Wstępnie określone współczynniki częściowe również mogą być zmienione np. z uwzględnieniem krajowych wytycznych. Zarządzanie obciążeniami odbywa się w zakładce „Obciążenia”. Wyjątkowo przydatną funkcją są „Warianty obciążeń”. Dzięki tej opcji Użytkownik jest w stanie szybko i efektywnie przeanalizować wiele przypadków jednocześnie. Zwłaszcza jeżeli występuje obciążenie zmienne co do wartości i kierunku siły. Dodatkowym udogodnieniem jest możliwość importu pliku excel z danymi.

Rys. 2. Przykład obliczeń w EasyFix4 z uwzględnieniem wariantów obciążeń.

W przypadku modułów wiatrowych, program automatycznie oblicza obciążenie wiatrem dla zadanej powierzchni (dach, fasada) uwzględniając odpowiednie współczynniki dynamiczne. Ich wartości są określane biorąc pod uwagę lokalizację obiektu (mapy wiatrowe) oraz jego geometrię. Moduły są oparte na normie EN 1991-1-4 Eurokod 1 Oddziaływania na konstrukcje Część 1-4: Oddziaływania ogólne – Oddziaływania wiatru.

Potrzebujesz wsparcia projektowego? Skontaktuj się z nami – Pomoc Techniczna Rawlplug

Dowiedz się więcej na rawlplug.com